იტალიელებმა სპაგეტის მომზადება საუკეთესოდ იციან, ამიტომაც ამ ერთ-ერთ ყველაზე გამორჩეულად იტალიურ კერძზე იტალიელი შეფ-მზარეულების მიერ შედგენილი საინტერესო ფაქტები ყველაზე სანდო წყაროს წარმოადგენს.
#1. რა არის პასტა?
პასტა იტალიური სიტყვაა და თარგმანში ცომს ნიშნავს. მისი წარმომავლობა ძველი საბერძნეთიდან იღებს სათავეს: Pastos მარილიანს ნიშნავდა. პასტას ეძახიან მაკარონის ყველა სახეობას, რა ფორმისაც არ უნდა იყვნენ ისინი.
#2. სინამდვილეში რამდენი სახეობის პასტა არსებობს?
მსოფლიოში 400-დან 600-მდე სახეობის პასტას ითვლიან: სპაგეტი, ფუზილი, პენე, ლინგვინი, რიგატონი და აშ. ახალი ფორმა ნებისმიერ დროს შეიძლება გაჩნდეს. სწორედ ეს მრავალფეროვნება ხდის პასტას ასე მიმზიდველს შეფ-მზარეულებისთვის. ყოველ ჯერზე რაღაც ახალი კერძი შეიძლება შექმნა.
#3. al dente - პასტის მოხარშვის ხარისხია
როცა პასტა მზა მდგომარეობაშია, მაგრამ ჯერ კიდევ ოდნავ მაგარია, al dente-ს უწოდებენ. იტალიელები სწორედ ამ ხარისხში ხარშავენ მას, რათა დადებითი თვისებები შეუნარჩუნონ. თვლიან, რომ ასე უფრო სასარგებლოა, ვიდრე მთლიანად მოხარშულ მდგომარეობაში. მთლიანად მოხარშული პასტა ზედმეტად წყლიანია და კუჭისთვის მძიმე ხდება.
#4. როგორია მშრალი პასტა „გრანიანო“?
გრანიანო იტალიის ქალაქია, სადაც პასტას აკეთებენ. ის ნეაპოლთან მდებარეობს და მათი მშრალი მაკარონი მთელს იტალიაშია ცნობილი. ქალაქი ისეა მოწყობილი, რომ ქუჩები მაქსიმალურად მზიანი და ქარით განიავებული იყოს. ქარხნებში ისეთი ოსტატობით ამზადებენ ამ საკვებს, რომ მომზადებისას უფრო მეტ სოუსს იწოვდეს. პასტა „გრავიანოს“ იტალიელი შეფ-მზარეულები საუკეთესოდ მიიჩნევენ.
#5. მართალია, რომ შეიძლება პასტა მიირთვა ყოველდღე და წონაში არ მოიმატო?
ეს მართალია. ამისათვის პასტა მაგარი ხორბლის სახეობისგან უნდა დამზადდეს. ასეთი პასტა მდიდარია ვიტამინებით, მიკროელემენტებით და სასარგებლო უჯრედებით. ის სწრაფად კვებავს ორგანიზმს. ერთ პორციაში 200 კალორიაა, 40 გ ნახშირწყალი, 1 გრამი ცხიმი და 1 გ მარილი. „ჩემს ფიგურას მშობლებს და სპაგეტს ვუმადლი. ვერ წარმოვიდგენდი ცხოვრებას პასტის გარეშე, მას ყოველდღე მივირთმევ და არ ვსუქდები“ - აცხადებდა სოფი ლორენი. თუ მის მაგალითს გაიმეორებთ, უმჯობესია პასტა სადილზე მიირთვათ და არა ვახშამზე. სოუსი კი აარჩიოთ არა ცხიმიანი, არამედ ბოსტნეულის. ყველზე სჯობს უარი თქვათ.
#6. როგორ აკეთებენ ფერად პასტას?
პასტის მოსამზადებელ ცომს უმატებენ ნატურალურ ინგრედიენტს, რომელსაც საღებავის ეფექტი აქვს: ორაგულს, საქონლის ხორცს, ყველს, სტაფილოს, გოგრას. შავ პასტას კი მელანთევზა ურევია.
#7. რა არის „დახურული პასტა“?
ასე უწოდებენ რავიოლის, ტორტელინის და სხვა სახეობის პასტას შიგთავსით. შეიძლება ეს იყოს ორაგული, ყველი, თხილი, მწვანილი...
#8. რა არის პასტა al forno?
Al forno იტალიურიდან თარგმანში ნიშნავს „გამომცხვარს“. ის ყველასთვის ცნობილი ლაზანია(ხორცის რაგუსთან ერთად) და კანელონია(რგოლები ფარშით). ასევე, ნაკლებად პოპულარული ბლინი შიგთავსით გამომცხვარი სოუსში.
#9. ბლინი პასტაა?
დიახ. ბლინების პროტოტიპი სწორედ პასტა იყო. უბრალოდ ის ზომაში გაზარდეს. შეიძლება ითქვას, რომ ბლინები მაკარონის ნათესავები არიან.
#10. პასტა განწყობას ამაღლებს
პასტის შემცველობაში შემავალი ნახშირწყლები, სეროტინის ხარისხს მაღლა წევენ - ჰორმონის, რომელიც კარგ განწყობაზე აგებს პასუხს. მიირთვით პასტა და იყავით ბედნიერები!
#11. რამდენ პასტას მიირთმევენ იტალიელები?
საშუალოსტატისტიკური იტალიის მაცხოვრებელი წელიწადში 26 კილოგრამზე მეტ პასტას მიირთმევს. 12 თვის მანძილზე ამ ქვეყანაში 2750 ათასი ტონა პასტა იწარმოება.
#12. რეკომენდირებულია თუ არა პასტა უგლუტეინო დიეტის მიმდევრებისთვის?
უგლუტეინო პასტის გემო არ განსხვავდება ჩვეულებრივისგან, მას ბრინჯის ან სიმინდის ფქვილისგან აკეთებენ. მაღაზიებშიც საკმაოდ ხელმისაწვდომია.
#13. დესერტზე და სასუსნავების მაგივრად
პასტა შეგიძლიათ სტუმრებს დესერტზე მიართვათ. ამისთვის ცომში ტკბილ სიროფს, შოკოლადს ან ნებისმიერ ტკბილ შიგთავსს უმატებენ. თუ მოხარშულ პასტას ფრის აპარატში შეწვავთ, მშვენიერ სასუსნავს მიიღებთ. მას ტაფაზეც წვავენ და „პასტა ფრიტას“ იღებენ - ტიპურ სიცილიურ კერძს.
#14. პასტა და პარმეზანი
ნებისმიერ იტალიურ რესტორანში შემოგთავაზებენ პარმეზანს პასტისთვის, მაგრამ არა ზღვის პროდუქტების გარნირის დროს. ის სოუსის გემოს აძლიერებს. რადგან პასტა თევზით უკვე ძლიერი გემოთი გამოირჩევა, პარმეზანი საჭირო აღარაა.
#15. სპაგეტი „ალ პომოდორო“ თუ სპაგეტი „ალ ლიმონე“?
სპაგეტი „ალ პომოდორო“ მსოფლიოში ყველაზე ცნობილი სპაგეტის სახეობაა. ალბათ ამიტომაცაა მისი სოუსის მომზადება ასე მარტივი და ხელმისაწვდომ ინგრედიენტებს მოითხოვს: საჭიროა რეჰანი და მწიფე პომიდორი. სპაგეტი „ალ ლიმონე“ პირიქით, იტალიურ მენიუში იშვიათად შეგხვდებათ. ამიტომაც მილანის კაფეში Latteria di San Marco ყოველთვის დიდი რიგია. მათ სახელი სწორედ ამ სპაგეტით გაითქვეს. ზეთი, ლიმნის ქერქი და პასტა „ალ დანტე“ - აი აჯდოქრობის საიდუმლო.
