მრავალმხრივი ნიჭის მქონე დაიან კიტონს პოპულარობა თავს 1970-იან წლებში, ვუდი ალენის ფილმებში თამაშით დაატყდა. ერთ-ერთმა მათგანმა – „ენი ჰოლმა“ „ოსკარიც“ კი მოაპოვებინა როლის საუკეთესო შესრულებისთვის. კომედიურთან ერთად, კიტონის კარიერაში ბევრი დასამახსოვრებელი და შთამბეჭდავი დრამატული როლიცაა.
დაიანი 1946 წელს ლოს-ანჯელესში დაიბადა. ის უფროსი იყო ოთხშვილიან ოჯახში და მსახიობობის მიმართ სიყვარული ადრეული ასაკიდანვე გამოავლინა. სკოლის დამთავრების შემდეგ, ნიუ-იორკში, თეატრის სკოლაში დაიწყო სწავლა. მისი რეალური გვარი იყო ჰოლი, თუმცა კარიერისთვის დედის გვარის მიღება ამჯობინა.

დროთა განმავლობაში კიტონის ნიჭი შეამჩნიეს. ფაქტობრივად, დაიანისა და ალენის კარიერა თუ ურთიერთობა ერთმანეთის პარალელურად ვითარდებოდა. მათი თანამშრომლობა ეფექტური იყო ეკრანზეც.

დაიანმა ასევე მონაწილეობა მიიღო ფრენსის ფორდ კოპოლას „ნათლიაში“ – 1973, 1974 და 1990 წლებში. 1980-იან წლებში მსახიობმა რეჟისორობა შეითავსა და იღებდა მუსიკალურ ვიდეოებსა და სატელევიზიო პროექტებს. მათ შორისაა დევიდ ლინჩის საკულტო სერიალ „ტვინ პიქსის“ ერთი სერიაც. 1995 წელს კიტონმა სადებიუტო ფილმიც გადაიღო, სახელწოდებით Unstrung Heroes.

კომედიებმა კიტონის უპირობო წარმატება განაპირობა და 2000-იან წლებშიც სწორედ ამ ჟანრში ბრწყინავდა. რომანტიკულმა ფილმმა „სიყვარული წესების გარეშე“, სადაც დაიანი ჯეკ ნიკოლსონთან და კიანუ რივზთან ერთად თამაშობს, ვარსკვლავს „ოსკარის“ მეოთხე ნომინაცია შემატა. 2016 წელს კი პაოლო სორენტინოს გახმაურებულ სერიალს „ახალგაზრდა პაპი“ შეუერთდა, რომლის მეორე სეზონის პრემიერა 2020 წლის იანვარში შედგა.

კინოს მიღმა, კიტონი ავლენდა მისწრაფებას ფოტოგრაფიის, არქიტექტურისა და ძეგლთა დაცვის საკითხებში. მისი სასიყვარულო ცხოვრება დიდხანს იყო მედიის ინტერესის საგანი. მას ჰქონდა ურთიერთობები ვუდი ალენთან, ვარენ ბეტისთან და ალ პაჩინოსთან. დაიანს ნაშვილები ჰყავს გოგონა და ბიჭი. დაიან კიტონი არ დაქორწინებულა და ამ პროცესს საჭიროდ და აუცილებლად არც არასდროს მიიჩნევდა. ის მუდამ ტკბება ცხოვრებით და ენთუზიაზმით თუ ინდივიდუალურობით ამის შთაგონებას ჩვენც გვაძლევს.

როგორია თქვენი მოდური განწყობა? საკუთარ სამოსს ახასიათებთ, როგორც „გაუვალ ტყეს“...
კარლ ლაგერფელდს შევყურებდი, მაგრამ, სამწუხაროდ, ის ჩვენთან ერთად აღარაა. ლაგერფელდი ატარებდა ხელთათმანებს, მე კი ქუდების ოსტატი ვარ. ყოველთვის მომწონდა ქუდები – თავის ერთგვარი ჩარჩოები. ვფიქრობ, არავის მიაჩნია ქუდები ისე დიდებულად, როგორც მე. და იცით, ქუდები მზისგან გვიცავენ. მე კანის კიბო მქონდა... მზე მიყვარს და თავის დაცვა აუცილებლად მჭირდება.

ამბობენ, რომ ქუდი, რომელიც „ენი ჰოლში“ გეფარათ, ფრანგ მსახიობს ეკუთვნოდა, რომელსაც გადასაღებ მოედანზე შეხვდით და შთაგონება მიიღეთ.
სიმართლე გითხრათ, ეს „ნათლიას“ გადაღებებზე მოხდა. ფილმის დიზაინერი დინ ტავულარისი მშვენიერ ფრანგ გოგოსთან ერთად მოვიდა. მას ეხურა ქუდი, რომელსაც კერი გრანტზე ან მსგავს საკულტო ტიპაჟზე ნახავდით. ამან მაფიქრებინა, რომ ქუდები უნდა შემეძინა. ესაა ჩემი ცხოვრების ისტორია – მიბაძვა.

რას ფიქრობთ ონლაინშოპინგზე?
ამით ჩემი ქალიშვილი, დექსტერია დაკავებული. ვფიქრობ, ის შეშლილია. საყიდლების მთელი სიამოვნება მაღაზიაში ყოფნაა. მასევდიანებს ფაქტი, რომ მაღაზიები იხურება და ადამიანები მირჩევენ, ვიყიდო ინტერნეტში. მე ეს არ მესმის – როგორ შეგიძლიათ ამის კეთება? თქვენ ხომ არ იცით, როგორი იქნება ის თქვენს ტანზე!

მათ სურთ ადამიანებს საქმე გაუმარტივონ...
ჩემი აზრით, აუცილებელია სასურველი ნივთი შეძენამდე პირადად ვნახოთ, შევეხოთ...

თანამედროვე სამყაროში დროსაც ითვალისწინებენ...
დრო, დრო.... არასდროსაა საკმარისი! მაგრამ ყოველთვის გამონახავ საჭირო დროს იმისათვის, რაც გიყვარს. მე ეს მიყვარს.

როგორ დაახასიათებდით საკუთარ თავს?
საკუთარ პერსონას ვუწოდებდი ადამიანს, რომელიც ყველას თავს არიდებს. ჩემი სახლის ჭიშკარი მაღალი კედელია, რომელიც დაცულობას მანიჭებს და უსაფრთხოების განცდას მიღვივებს. თუმცა, უშიშარი ვარ ყველაფრის მიმართ, რაც მომწონს. თავს ძალიან დამოუკიდებლად ვგრძნობ და ვერავინ მიმითითებს, რა უნდა გავაკეთო. მყავდა დედა, რომელმაც მამაცი გამხადა და დამეხმარა მიმეღწია იმისათვის, რაც მსურდა. მივყვებოდი ჩემსავე არჩეულ ბილიკს. მომწონს სახლების გადაკეთება, არქიტექტურა, ვიზუალები, მოდა...

რითი ხართ ყველაზე ამაყი კარიერაში?
ბევრი რამ გავაკეთე. ვფიქრობ, რაღაცებში უკეთესი ვიყავი, რაღაცებში – არც ისე. ზოგიერთი ფილმი უკეთესი იყო. ბევრს ვემადლიერები „ენი ჰოლს“. ეს იყო დასაწყისი. შემდეგ მრავალ ფილმში მივიღე მონაწილეობა, მათ შორისაა Looking for Mr. Goodbar, რომელსაც მამაჩემი ვერ იტანდა, რადგანაც სიშიშვლის კადრი მქონდა. მერე რა!..

როგორ გადაგაქვთ ფილმების უარყოფითი კრიტიკა და შეფასება?
არ ვეცნობი. თუ ვიგებ, რომ მსგავსი შინაარსის იქნება, ანუ კარგი არაფერი დამხვდება, არ ვკითხულობ. როგორც წესი, მუშაობის პროცესში გარკვეული შეხედულება გიყალიბდება, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში არასწორი ხარ. ყოველთვის საპირისპირო ხდება.

თეატრშიც დიდი გამოცდილება გაქვთ. მაინც თეატრი თუ კინო?
დიდხანს ერთი და იგივეს თამაში მბეზრდება. კინოს სპეციფიკა უფრო მხიბლავს – მიყვარს ფრაგმენტები.

როგორია საკულტო ქალის სტატუსით ცხოვრება?
სიტყვა „აიქონი“ ჩემთვის ახალია. ვფიქრობ, ასე ვუწოდებთ ადამიანებს, იმიტომ, რომ დიდი ხნის განმავლობაში ვხედავთ.

თავს ამბიციურად მიიჩნევთ?
დიახ! ნამდვილად ამბიციური ვარ. სხვანაირად ახლა ჩემს სახლში ვერ ვიჯდებოდი. პატარაობიდანვე ასეთი ვიყავი. მახსოვს, 8 წლის რომ ვიყავი, ვუყურებდი დედას, რომელიც ამბიციური იყო, მაგრამ საკუთარი ოცნებების რეალიზება ვერ მოახდინა.

ოთხ შვილთან ერთად დრო არ ჰქონდა?
დიახ. მახსოვს, „მისის ამერიკაზე“ გავიდა (გათხოვილი ქალბატონების კონკურსზე). მე ვუყურებდი მას სცენაზე და ვფიქრობდი: „მეც მინდა ეს ვაკეთო“. როგორც კი შენში ოცნება დაიბადება, ის ცხოვრების წინამძღოლი ხდება. ამბიცია მამოძრავებდა მემღერა, მსურდა ყურადღება მიმექცია. დედაჩემიც არტისტი იყო და შესანიშნავი კარიერა ექნებოდა. ის უბრალოდ სწორ დროს არ დაიბადა.

როგორია თქვენს ცხოვრებაში ერთი ტიპური დღე?
ძალიან ადრე ვდგები. ვაჭმევ ძაღლს და მეზობლის ცხენებს. შემდეგ ჩემს კაბინეტში ვარ. ყოველთვის მაქვს სამუშაო და ეს მომწონს. დილა ჩემი ფავორიტი დროა, იმიტომ, რომ განსაზღვრავს, როგორი იქნება დღე და რას გავაკეთებ.

პაემნებზე რას გვეტყვით? გეპატიჟებიან?
არასდროს! პაემანზე 35 წელია არ ვყოფილვარ. ბევრი მამაკაცი მეგობარი მყავს, მაგრამ არანაირი პაემნები.

ინსტაგრამზე ძალიან აქტიური ხართ. კომენტარებს კითხულობთ?
დიახ, და ვპასუხობ კიდეც. მაგრამ არ ვფიქრობ, რომ ასეთი ჭკვიანი ვარ.