თავდაპირველად ტაქსი, შემდეგ თვითმფრინავი, ამას მოჰყვა მატარებელი, რომელმაც ველოსიპედამდე მიგვიყვანა და საბოლოოდ, წვიმამდე ნიუ-იორკში.

უკვე 50 წელი გავიდა, რაც ვუდი ალენმა თავისი პირველი სურათი გადაიღო: „აიღე ფული და გაიქეცი“ (1969). მას შემდეგ ფილმის შექმნა მისი ცხოვრების განუყოფელ წესად იქცა. რეჟისორის ფილმოგრაფია მოიცავს კინოფირებს, რომლებსაც ბევრჯერ ნახავ. მსუბუქი, დამაფიქრებელი, ხშირად ირონიით გაჟღენთილი, მაგრამ ძალიან რეალური − ასეთია ამერიკელი დიდოსტატის ხელწერა კინოში.

ახალ კომედიაში „წვიმიანი დღე ნიუ-იორკში“ ვუდიმ ახალგაზრდა თაობის ცნობილი წარმომადგენლები შეკრიბა და შემოქმედებით აზროვნებას ფრთა ისევ შეასხა. ისინი თანამედროვე ამერიკის სახეს წარმოადგენენ, მაგრამ მათი ქცევა თავისუფლად შეიძლება მივაწეროთ გვიან 1950-იანებსაც. ალენს დროსთან თამაში და წარსულის აწმყოსთან მიმართება უკვე რამდენიმე სურათში შთააგონებს. ევროპაში მოგზაურობის შემდეგ, როგორც ჩანს, ეკრანზე ალტერნატიული ამერიკის დანახვა გახადა საჭირო და ასეც მოიქცა.

ტიმოთი შალამე, სელენა გომესი და ელ ფენინგი ქმნიან სახეებს, რომლებიც ვუდი ალენისეულია, მაგრამ ამავდროულად, ძალიან ანტივუდისეული გავლენით. მათი კომბინაცია ფილმის ყველაზე ნათელი წერტილია განსაკუთრებული ტალანტისა და ოსტატობის მეშვეობით. ვუდის კინო არავის წარმოუდგენია რომანტიკის გარეშე, ამიტომაც მისი მუზები მანჰეტენზე დაძრწიან, რა თქმა უნდა კოკისპირული წვიმის თანხლებით.

ფილმი გვიყვება ორი სტუდენტის ისტორიას. ბიჭი − გეთსბი უელსი, მდიდარი ოჯახის შვილია. გოგო − ეშლი ენრაითი, არიზონადან. ახალგაზრდა მამაკაცს ჯერ კიდევ არ აქვს მოფიქრებული, რა უნდა ცხოვრებაში, მაგრამ სავსეა მარადიული ოპტიმიზმით. უცნაურია, რომ ნიუ-იორკელმა ოჯახმა შვილს სკოტ ფიცჯერალდის კრიმინალური გმირის − ჯეის სახელი დაარქვა. ისიც, რომ გეთსბი და ეშლი სოციალური მედიისა და თანამედროვე კინოს გარეშე ცხოვრობენ. ეშლის საყვარელი რეჟისორი აკირა კუროსავაა, გეთსბი კი კლასიკური ჰოლივუდის სამყაროში ჩარჩა. ის ქალაქში საქმიანი მიზნით ჩამოსულ ეშლის მის წილ ნიუ-იორკს ათვალიერებინებს − ვინტაჟურსა და ძველმოდურს, მუსიკალური ბარებითა და ანტიკვარული კუთხეებით. მაგრამ გოგონას კინოსამყარო გაიტაცებს და გეგმები იცვლება.

„გეთსბი თვითკმაყოფილი პიროვნებაა უცნაური ინტერესებით“, − აცხადებს ვუდი ალენი, − „მას მოსწონს ძველი მუსიკა და წვიმიანი დღეები. მას აღაფრთოვანებს ძველმოდური სამორინე. აზარტული თამაშები მასში ნოსტალგიას ბადებს და რომანტიკულ ხასიათს უვითარებს. სათამაშო მოედანზე ის ცნობილი მწერლების დროში ინაცვლებს. ეშლი კი საყვარელი გოგონაა პროვინციული ქალაქიდან. მას ცხენზე ჯირითი, თევზაობა და გოლფის თამაში ასწავლეს. ის ჭკვიანი და მოკრძალებულია, მაგრამ ნიუ-იორკის ქუჩებში იკარგება“.

ქალაქი ატმოსფეროს შექმნაში რა თქმა უნდა განსაკუთრებულ როლს თამაშობს. მის გამოკვეთაში რეჟისორს ოპერატორი, ვიტორიო სტორარო დაეხმარა − „ოსკარის“ მფლობელი, ფილმებისთვის „აპოკალიფსი დღეს“ და „უკანასკნელი იმპერატორი“. სტორარომ გამოიყენა სპეციალური სინათლე და გადაღების ხერხები, რათა ეჩვენებინა განსხვავება გეთსბის და ეშლის ხასიათებს შორის. „გეთსბის უყვარს, როცა ცა ნიუ-იორკის თავზე ღრუბლებითაა სავსე, ისევე, როგორც წვიმა. ეშლი კი ნათელი და ვნებიანია, ამიტომაც მისთვის ნათელი ფერები ვარჩიე“, − გვიზიარებს ოპერატორი.

„გვსურდა, წვიმა ფილმში რომანტიკისა და სიყვარულის სიმბოლო გამხდარიყო. ნიუ-იორკი ნისლიან და წვიმიან ამინდში ძალიან ლამაზად გამოიყურება. ქუჩები ამ დროს გაცილებით ნათელია“, − ყვება ვუდი. გეთსბის ქალაქის ძველი ნაწილი მოსწონს, ეშლის კი უფრო მეტად თანამედროვე ნიუ-იორკი. ბიჭი ატარებს Ralph Lauren-ს ერთგვარი უნიფორმის სახით, რადგანაც მოდა არ აღელვებს. აცვია სამოსი, რომელიც დიდი ხნის წინ იყიდა. ქურთუკი, რომლითაც ტიმოთი შალამეს პერსონაჟს ვხედავთ, რალფმა მრავალი წლის წინ გამოუშვა. ეშლის განსხვავებული მიზნები აქვს, რასაც ასევე გამოხატავს მისი იმიჯი.

ვუდი ალენის მორიგი სასიყვარულო ბალადა მანჰეტენიდან, მაშინაც კი, როცა ცა მუქია და წვეთებით სავსე, რეჟისორის ერთ-ერთ ლეგენდარულ ფილმს − „მანჰეტენს“ მოგვაგონებს. ის ერთგვარ ნოსტალგიას გვიღვიძებს, მიუხედავად იმისა, რომ 2019 წელს თანამედროვე დრამას ვუყურებთ.

ცნობილი ფაქტია, რომ აქამდე ფილმის პრემიერა რეჟისორის გარშემო ატეხილი სკანდალის გამო გადაიდო. მთავარი როლის შემსრულებლებმა კი ამ ფილმიდან მიღებული ხელფასი #metoo-ს მიმართულებით მომუშავე საქველმოქმედო კამპანიას გადაურიცხეს.